#تربیت_بدون_فریاد
⁉️ تربیت کردن کودک، یک روند بدون مرخصی و توقف و سخت‌ترین کار دنیاست که هیچ کس هم قبل از قرار گرفتن در این مسیر، واقعا از سختی کار اطلاع درستی ندارد. اما خبر خوش اینست که تربیت فرزند، کاریست که ثمر و نتیجه بسیار ملموس و لذت بخشی دارد و از همه مهمتر اینکه بهترین و پایدارترین روش برای تربیتِ خودِ ماست.
در واقع در جریان پرورش کودکان، ما ابتدا و بیش از هر چیز خودمان را تربیت می‌کنیم. بنابراین از جایگاه والدِ دستور دهنده و راهنما پایین می‌آییم و در کنار کودک خود، موقعیتهای دشوار را می‌بینیم و سعی می‌کنیم از آنها برای تربیت خود استفاده کنیم.
ما باید “پیش از اتخاذ هر تصمیم و رفتاری باید در موقعیتهای دشوار، آرامش خود را حفظ کنیم. برخورد هیجانی، خشمگین یا پراسترس فقط باعث بروز اتفاقاتی می‌شود که ترس از بروز همانها ما را عصبانی کرده”
برخورد هیجانی در موقعیتهای دشوار، این پیام را به کودک ما میدهد که من میترسم یا عصبانی هستم و خودم توان مدیریت احساسم را ندارم. بنابراین تو باید با تبعیت و فرمانبری، من را آرام کنی؛ وگرنه پیامد بدتری منتظر من و توست!
کودک باید ما را منبع #قدرت #آرامش #ثبات_و_پایداری بداند، نه کسی که دکمه‌های کنترل رفتارش در دستِ کودکی کوچک و نابالغ است.
اگر میخواهیم فرزندمان، همیشه ما را به عنوان راهنما و حامی در کنار خود داشته باشد باید واکنشهای افراطی را از رفتارهای خود حذف کنیم و اجازه ندهیم اضطراب و نگرانی به پاسخهای ما جهت بدهد. اگر میخواهیم که در کمال آرامش، نفوذ خود را اعمال کنیم و همان والد خونسردی باشیم که فرزندمان واقعا به آن نیاز دارد؛ پس لطفی در حق همه خانواده بکنیم و به رشد خودمان ادامه دهیم چون تربیت نه فقط مربوط به کودکان که امری مربوط به ما هم هست.
📚 کتاب “تربیت بدون فریاد”
✍ هال ادوارد رانکل
تکنیک های رفتار با نوجوانان
♦️به رفتار خوب نوجوانتان پاداش بدهید
برای رفتار با نوجوانان پاداش را فراموش نکنید. پاداش، نتیجه‌ی بهتر و سریع‌تری از تنبیه دارد و باعث می‌شود نوجوان احساس بهتری نسبت به خودش داشته باشد. وقتی ما از دست فرزندمان بابت انجام ندادن تکالیفش ناراحت هستیم تنبیه جواب نمی‌دهد.
اتفاقا فرزندتان به خاطر پیش‌داوری منفی‌ای که دارد منتظر همین تنبیه از طرف شماست. پس دست نگه دارید. بیشتر روی نقاط قوتش تمرکز کنید و به او پاداش بدهید.
به جای اینکه فرزندتان را به‌خاطر گرفتن نمره‌ی کم در ریاضی سرزنش کنید یا اجازه ندهید با دوستانش بیرون برود، به‌خاطر کارهای خوبی که انجام میدهد به او پاداش بدهید.
وقتی مسئولیت‌پذیری او را می‌بینید یا وقتی نمره‌ی خوبی در ریاضی می‌گیرد به او پاداش بدهید، رفتار محبت‌آمیز داشته باشید و او را ببوسید.
وقتی که فرزندتان بیشتر از پول توجیبی‌‌اش خرج می‌کند، به‌جای اینکه با نپرداختن هزینه‌ی موبایلش او را تنبیه کنید به‌دنبال فرصت‌هایی باشید که به او پاداش بدهید مثل وقتی‌که دخل‌وخرجش را تنظیم یا پس‌انداز می‌کند. به جای عصبانی شدن از نوجوانتان بابت انجام ندادن کاری که دوست داشتید عملی کند، وقتی حرف‌گوش‌کن می‌شود او را به سینما ببرید و لحظات خوشی را برایش خلق کنید.
وقتی حرف از پاداش به میان می‌آید بیشترِ والدین فکر می‌کنند منظور فقط پول و هدیه است. اما در حقیقت زمانی که برای فرزندتان صرف می‌کنید، پختن غذای مورد علاقه‌‌اش، بیان کلمات محبت‌آمیز در برخورد با او و حتی در آغوش گرفتنش هم پاداش است.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
#حساب_کتاب
بازی را شوخی نگیرید!
باباجان، مامان جان ؛
بازی، جدی‌ترین فعالیت فرزندتان است، آنرا شوخی نگیرید…
– در درجه اول، شما آینهٔ رفتارهای فرزندتان هستید؛ الگوی خوبی باشید تا رفتار فرزندتان اصلاح شود!
❌ اما ممکن است گاهی او بیرون از چارچوب خانه، رفتارهای ناپسندی بیاموزد؛ مثلاً تمسخر و دست انداختن دیگران!
– کافیست هم قد او کوچک شوید و خیلی هوشمندانه و آگاهانه، مسیر بازی او را به گونه‌ای هدایت کنید که او بیاموزد آن رفتار پسندیده نیست…
▫️این کار چند حُسن دارد؛
ـ هم آنچه را که می‌خواستید، غیرمستقیم به او آموزش داده‌اید؛
ـ هم به او اجازه داده‌اید که با ایفای نقش، خلاقیت‌ها و استعدادهای خود را بروز دهد،
ـ و هم کودکتان با احساس امنیت، لحظات شاد و مفرّحی را کنار شما تجربه کرده‌است…
▫️بازی می‌تواند بزرگترین بستر تربیتی شما باشد؛ اگر از آن کمک بگیرید!
علاوه بر این، تلاش شما در قالب همین بازی برای تربیت فرزندتان، نوعی عبادت محسوب می‌شود، آن را دست کم نگیرید…
#حساب_کتاب
💥 فرزندم نماز نمی‌خواند…
درحالیکه من و همسرم، اهل نماز و عبادتیم!
– کمی به عقب برگردیم…
به همان سالهایی که هنوز باورهای کودکتان شکل نگرفته بود؛
شما به نماز می‌ایستادید و او لابلای بازیهای کودکانه‌اش، رفتارهای بعد از هر نمازتان را ضبط می‌کرد..
ذهن او پر شده از تصاویری از بدخلقی‌ها، بی‌حوصلگی‌ها و عصبانیت‌‌هایی که بعد از نماز و عبادت هم ادامه داشت …
و امروز تصویر شما بعد از نماز ، در ذهن او، با تصویر شما قبل از نماز تفاوتی نمی‌کند!
✧ خانم جان، آقاجان ؛
فرزند شما باید ببیند که شما نماز نخوانده‌اید، بلکه آن را خورده‌اید، زیرا بعد از هر نماز آرام‌تر، نرم‌تر و مهربان‌تر شده‌اید…
✓ تا فرزندتان، آثار ملاقات شما با خدا را در رفتارتان نبیند و لمس نکند: نیاز به نماز را در خود احساس نخواهد کرد…
@ostad_shojae
